Sneeuwwitje zou een bedrijfssprookje over vanity metrics kunnen zijn
Als je ooit in communicatie of marketing hebt gewerkt, heb je waarschijnlijk wel eens te horen gekregen dat je sprookjes vertelt. Je hebt daar vast een standaard repliek op, maar de volgende keer dat iemand ons nobele beroep in twijfel trekt, kan je ook dit antwoorden:
Sprookjes zijn eigenlijk essentiële levenslessen en kunnen dienen als een moreel kompas voor bedrijven. Jawel, zeg maar dat ik het gezegd heb. Neem nu Sneeuwwitje en de boze koningin die stikjaloers was op haar schoonheid. Het is algemeen geweten dat iedereen die invloed heeft op het leven van een grote groep mensen zijn reputatie in de gaten houdt. Zowel koningen, koninginnen als merken weten dat ze hun connectie met de buitenwereld gaaf moeten houden, want als ze de steun van het publiek verliezen, worden ze misschien wel van de troon gestoten.
De rol van de magische spiegel is dan ook om verslag uit te brengen over de status van de koningin. Als een neutrale waarnemer levert hij de data, en die rangschikt haar schoonheid op de tweede plaats, na die van Sneeuwwitje. In haar blinde ambitie besluit de koningin haar toppositie te heroveren. De moraal van het bedrijfsverhaal is dat schoonheid geen topprioriteit zou moeten zijn en dat goede leiders over andere, belangrijkere kwaliteiten beschikken. Op dezelfde manier kunnen branding managers of CEO’s geobsedeerd raken door zogenaamde vanity metrics; het aantal volgers op sociale media, websiteverkeer of mediabereik. In plaats daarvan zouden ze zich beter richten op essentiële maatstaven, zoals de prijs/kwaliteitverhouding of uitstekende klantenservice.
We weten allemaal hoe verleidelijk vanity metrics zijn. Het zijn de cijfers die ons een goed gevoel geven over wat we doen, maar die niet noodzakelijk onze core business vertegenwoordigen. Ze krikken ons ego op, maar zelfs harde gegevens kunnen misleidend zijn. Wanneer de koningin er niet in slaagt om van Sneeuwwitje af te komen en haar reputatie te herstellen, raakt ze geobsedeerd. De spiegel, behoudt zijn professionele integriteit en meldt de onveranderde schoonheidsmeting. Hij gaat zelfs nog een stap verder en herinnert de koningin eraan dat schoonheid niet zo belangrijk is. Meer nog, hij waarschuwt dat haar ongezonde obsessie uiteindelijk aan het licht kan komen en haar reputatie kan schaden.
Als de spiegel op dit punt in het verhaal niet was verbrijzeld, zou hij de koningin waarschijnlijk een rapport hebben gegeven over haar audience engagement, het sentiment van haar onderdanen, haar share of voice of de conversies van haar koninklijke website. Dan zou ze misschien begrepen hebben dat de burgers gelukkig waren en niet echt bezig waren met haar schoonheid. Of dat Sneeuwwitje geen bedreiging vormde voor haar positie. De spiegel wordt vaak weggezet als een symbool van ijdelheid, maar kan wel degelijk een cruciale rol spelen bij het nemen van weloverwogen strategische beslissingen. Ikzelf zal in ieder geval nog lang en gelukkig blijven meten.
